Het begin van mama bloggen
Ow god.
De tijd is dan toch echt daar! Mijn eerste blogs zijn inmiddels al online and ready to read,
En alhoewel de onzekerheid al is toegeslagen en de hoeveelheid twijfels binnen sijpelen als water realiseer ik me dat ik het toch maar even heb geflikt, en voor mijzelf mogelijk heb gemaakt
‘continu herhaaldelijk knijpend in mijn arm’.
Nieuwe dingen waar ik aan begin hoe klein of groot dat ook mag zijn terrifies me.
Kleine faal angst.
Maar ik wil later ook weer niet terug kijken en denken wat als?
Wie niet waagt wie niet wint.
Hetzelfde geldt ook voor veranderingen,
Ik moet ook heel eerlijk bekennen dat ik me soms net een Sheldon 2.0 voel van de Big Bang theorie alleen heb ik dan niet zijn brein ‘sad’.
Alle veranderingen om mij heen, moet ik echt de tijd geven om er aan te wennen en aan te passen.
Hoe groter de verandering, hoe langer het duurt om het te verwerken en een plekje te geven met hier en daar een paar emotionele uitbarstingen, flink hoeveelheid errors, een brein die de meest vreselijke scenario’s af speelt in mijn hoofd en de zenuwinzinkingen omdat ik overloop.
Ondertussen terwijl ik een stukje type en Lieve zoon Max aan het eten is, wordt er eten naar mijn hoofd gegooid, of een fles drinken ‘auw’.
Hij wijst naar wat hij Eigenlijk wil.
‘Nee we gaan geen zandbak spelen in onze plantenbak’
Soms kan ik hem echt achter het behang plakken!
Lang leven de moederschap en de driftbuien die hij zo nu en dan heeft.
‘Heeft hij sowieso van zijn vader’
Pogingen voor bloggen, dagboek met een filter.
Ik heb wel eens vaker een poging gedaan om stukjes te typen, maar de vrijheid wat ik nu heb is voor mij zo prettig en belangrijk!
Het voelt (hoe raar dit misschien ook klinkt) als een soort van dagboek maar dan met een filter.
Want om nou te vertellen dat ik uit de douche ben gesprongen, half vallend naar beneden ren van de trap terwijl ik probeer mijn badjas aan te trekken om vervolgens de deur open te doen voor de postbode die mijn pakketje heeft,
Wha, is misschien wel te…
Of misschien ook wel niet haha!
‘Nien even terug naar HET verhaal, je gaat weer van hak op de tak’
De verbondenheid en relatie/connectie die je op bouwt met jullie als trouwe lezers en mijzelf,
Dat idee vind ik zo waanzinnig!
En natuurlijk zal ik mijn verhalen publiceren, maar hoe gaaf is het als ik meer kan bereiken dan dat.
Ondanks dat ik mijn enthousiasme moet onderdrukken door niet alles maar te willen en moeten doen,
Heb ik inmiddels zo veel ideeën dat ik bijna overstroom.
Misschien een goed plan om een boekje naast mijn bed te leggen want elke keer als ik net mijn bed aan raak gaan de grote poorten van de ideeën wereld open en ontstaat er een groot oorlog tussen mij en mijn herhersenpan om hem stil te krijgen.
‘I never won the battle’
Ik kijk heel erg uit naar wat de toekomst mij zal brengen, en hoe veel ik er van kan leren.
mijn gehele blog site heeft namelijk hier en daar nog steeds aanpassingen nodig, en ben er ook nog druk mee bezig om alles soepel te laten verlopen en mooi te maken.
Al met al, gaat er een wereld voor mij open.
and i love it!
Reactie plaatsen
Reacties